Wat is makkelijker dan een boek schrijven? Je zoekt een voorbeeld, bedenkt een titel, denkt over het verhaal dat je wilt vertellen en hup, achter de tekstverwerker. Voor je het weet is het boek klaar.


Dacht je. 

Een titel lukt nog weg, de hoofdstukken benoemen, al dan niet met kaarten, gaat ook nog wel. Maar dan begint het, op het moment dat je de eerste zinnen uitwerkt, en je meteen tegen de vraag aanloopt: raakt dit nog wat ik wil overbrengen, wat ik wil vertellen aan andere mensen.

Is de grens nog duidelijk tussen de boodschap en de ongetwijfeld therapeutische aspecten die samenhangen met het schrijven van een boek.

Geconfronteerd met die vragen krijg ik steeds meer respect voor ieder boek dat ik in handen krijg. En lees ik ineens een klein beetje anders het boek van mijn zus Renata (die zich voor het boek Rachel noemt: 
http://www.boekwinkeltjes.nl/singleorder.php?id=110721201) 

Zelfs een boek als Wachten op de Barbaren van J M Coetzee zal ik koesteren.
Later, als ik het gelezen heb.