Een presentatie van burgerinitiatieven in Tiel op 13 december 2014 opende mij de ogen dat succes vele vaders heeft. Daarom lijkt het mij goed om als één van de deelnemers van het eerste uur het ontstaan van de gedachte, voor de vorming en uitwerking via Rondje Pontje, Bleef de Waal en stichting Onze Waal vast te leggen wat de ontstaansgeschiedenis is, maar ook wat de intentie voor de toekomst van Onze Waal is.
Het idee van een coöperatieve samenwerking is voor het eerst eind 2012 uitgesproken en vastgelegd in één van de werkateliers West door Peter van Lutterveld. Het idee om er de naam Rondje Pontje aan te geven is aangekaart door Hans Heerdt, vooral omdat dat een vertrouwde klank heeft en goed weergeeft wat de intentie van de samenwerking is.
De provincie heeft vervolgens trekkers bijeengebracht die als opdracht kregen voor de hun toegewezen gebieden (de Waal is een gebied met een lengte van ruim 82 kilometer) een groep participanten bijeen te krijgen om de samenwerking voor duurzaam toerisme en economische stimulansen daadwerkelijk vorm te geven. De daaromheen georganiseerde afstemmingsbijeenkomsten werden genoemd Community of Practice (CoP).
Vanaf het moment dat verzelfstandiging in beeld kwam is gesproken over de wijze van organiseren. Inmiddels had in Rondje Pontje 6 een voordracht plaatsgevonden door Wim Hoezen over de totstandkoming en werking van stichting Maasmeanders, een vergelijkbaar initiatief langs de Maas. Op voorstel van de ondernemersgroep Rondje 6 is het idee geparachuteerd in de CoP. Nadat bleek dat een coöperatieve vereniging op dat moment niet haalbaar was is besloten om voorlopig van start te gaan als stichting, waarbinnen de Rondjes een redelijke stem hebben. Optie is om de rechtsvorm na enige ervaring eventueel aan te passen. De naam van de stichting is geworden stichting Onze Waal,en het bestuur is in eerste instantie gevormd door Alexandra van Dedem, Marjo Wiltingh en Willem van den Akker. Dit bestuur heeft Louis Dolmans aangezocht om voorzitter van het bestuur te worden, maar tevens om een voltallig bestuur te formeren.
De in het hoofd van dit artikel genoemde bijeenkomsten bracht het gesprek over de strategie van stichting Onze Waal. En eigenlijk gaat daar dit artikel over.
De mensen van Rondje Pontje 1 t/m 10 realiseerden zich, mede onder invloed van het voorbeeld van Maasmeanders, dat strategie en networking niet direct de sterkste kanten van het gezelschap vormden. Maar dat een bestuurlijke aanpak niet zou werken voor de ondernemers en dat een actief werkend team net zo noodzakelijk is om resultaat te bereiken dan een strategisch bestuur.
We gaan daarvoor!
Het idee van een coöperatieve samenwerking is voor het eerst eind 2012 uitgesproken en vastgelegd in één van de werkateliers West door Peter van Lutterveld. Het idee om er de naam Rondje Pontje aan te geven is aangekaart door Hans Heerdt, vooral omdat dat een vertrouwde klank heeft en goed weergeeft wat de intentie van de samenwerking is.
De provincie heeft vervolgens trekkers bijeengebracht die als opdracht kregen voor de hun toegewezen gebieden (de Waal is een gebied met een lengte van ruim 82 kilometer) een groep participanten bijeen te krijgen om de samenwerking voor duurzaam toerisme en economische stimulansen daadwerkelijk vorm te geven. De daaromheen georganiseerde afstemmingsbijeenkomsten werden genoemd Community of Practice (CoP).
Vanaf het moment dat verzelfstandiging in beeld kwam is gesproken over de wijze van organiseren. Inmiddels had in Rondje Pontje 6 een voordracht plaatsgevonden door Wim Hoezen over de totstandkoming en werking van stichting Maasmeanders, een vergelijkbaar initiatief langs de Maas. Op voorstel van de ondernemersgroep Rondje 6 is het idee geparachuteerd in de CoP. Nadat bleek dat een coöperatieve vereniging op dat moment niet haalbaar was is besloten om voorlopig van start te gaan als stichting, waarbinnen de Rondjes een redelijke stem hebben. Optie is om de rechtsvorm na enige ervaring eventueel aan te passen. De naam van de stichting is geworden stichting Onze Waal,en het bestuur is in eerste instantie gevormd door Alexandra van Dedem, Marjo Wiltingh en Willem van den Akker. Dit bestuur heeft Louis Dolmans aangezocht om voorzitter van het bestuur te worden, maar tevens om een voltallig bestuur te formeren.
De in het hoofd van dit artikel genoemde bijeenkomsten bracht het gesprek over de strategie van stichting Onze Waal. En eigenlijk gaat daar dit artikel over.
De mensen van Rondje Pontje 1 t/m 10 realiseerden zich, mede onder invloed van het voorbeeld van Maasmeanders, dat strategie en networking niet direct de sterkste kanten van het gezelschap vormden. Maar dat een bestuurlijke aanpak niet zou werken voor de ondernemers en dat een actief werkend team net zo noodzakelijk is om resultaat te bereiken dan een strategisch bestuur.
We gaan daarvoor!
RSS-feed